Między wojnami
Był to fragment tzw. Polski "B", którego główne bogactwo stanowiło drzewo Puszczy Augustowskiej. Znaczne korzyści płynęły również z odłowu ryb jeziornych, a także z eksportu raków i dziczyzny.
W latach dwudziestych zaczęto popularyzować walory turystyczno-przyrodnicze Suwalszczyzny. Głównymi inicjatorami byli: Polskie Towarzystwo Krajoznawcze, Związek Nauczycielstwa Polskiego i Związek Harcerstwa Polskiego.
W 1920 zaczęła działalność Stacja Hydrobiologiczna nad Wigrami kierowana przez Alfreda Lityńskiego.
W okresie międzywojennym przybyli na Suwalszczyznę Niemcy z niedalekich Prus Wschodnich. Istnieje niewiele danych na temat osadnictwa niemieckiego na Suwalszczyźnie. Przed II wojną światową nieliczne skupiska Niemców zamieszkiwały okolice Wiżajn, Suwałki oraz Sejny. W większości były to rodziny osadników (na wsiach) i rzemieślników (w miastach) niemieckich. Wszyscy oni wyjechali wraz z wycofującą się armią niemiecką w 1944 r.
Osadnicy niemieccy przynieśli ze sobą zwyczaj pieczenia szczególnego rodzaju ciasta z wielkiej ilości jaj, zwanego przez nich baumkuchen, ze względu na charakterystyczne "sęki" ze "słojami", które tworzą się podczas skomplikowanego procesu pieczenia, co sprawia, że ciasto przypomina fragment sękatego pnia drzewa. Specjał ten stał się bardzo popularny na Suwalszczyźnie, gdzie ochrzczono go sękaczem i obecnie traktowany jest on jako jeden z najbardziej charakterystycznych wyrobów regionalnych.
W latach dwudziestych zaczęto popularyzować walory turystyczno-przyrodnicze Suwalszczyzny. Głównymi inicjatorami byli: Polskie Towarzystwo Krajoznawcze, Związek Nauczycielstwa Polskiego i Związek Harcerstwa Polskiego.
W 1920 zaczęła działalność Stacja Hydrobiologiczna nad Wigrami kierowana przez Alfreda Lityńskiego.
W okresie międzywojennym przybyli na Suwalszczyznę Niemcy z niedalekich Prus Wschodnich. Istnieje niewiele danych na temat osadnictwa niemieckiego na Suwalszczyźnie. Przed II wojną światową nieliczne skupiska Niemców zamieszkiwały okolice Wiżajn, Suwałki oraz Sejny. W większości były to rodziny osadników (na wsiach) i rzemieślników (w miastach) niemieckich. Wszyscy oni wyjechali wraz z wycofującą się armią niemiecką w 1944 r.
Osadnicy niemieccy przynieśli ze sobą zwyczaj pieczenia szczególnego rodzaju ciasta z wielkiej ilości jaj, zwanego przez nich baumkuchen, ze względu na charakterystyczne "sęki" ze "słojami", które tworzą się podczas skomplikowanego procesu pieczenia, co sprawia, że ciasto przypomina fragment sękatego pnia drzewa. Specjał ten stał się bardzo popularny na Suwalszczyźnie, gdzie ochrzczono go sękaczem i obecnie traktowany jest on jako jeden z najbardziej charakterystycznych wyrobów regionalnych.
Bibliografia: "Legendy, podania i baśnie Suwalszczyzny" Janusz Kopciał, Wydawnictwo Hańcza, Suwałki 1997 ilustrował Wiesław Osewski
Pozostałe informacje
-
Jaćwingowie
W pierwszej połowie pierwszego tysiąclecia p.n.e. na przyszłe ziemie suwalskie i Mazury przybył lud z dorzeczy Dniepru, utożsamiany etnicznie z Bałtami. Dali oni początek Jaćwingom, Prusom, Łotyszom, Litwinom. Znane są niektóre nazwy plemion Jaćwieskich, na obszarze Suwalszczyzny żyli Kresmeni, Ańczanie, Wigranie. Jaćwingowie zamieszkiwali teren obecnej Suwalszczyzny od okolic jeziora Wiżajny na północy po dolinę Biebrzy na południu. Granicą zachodnią był wschodni pas Krainy Wielkich Jezior Mazurskich a wschodnią Nieme -
Kolonizacja ziem
Po zagładzie Jaćwingów w XIII w. obszar Suwalszczyzny na blisko dwa wieki porósł bezludną puszczą. Roszczenia do niej zgłaszali zarówno Krzyżacy, jak i Litwa oraz Mazowsze. Podstawy do rozwoju osadnictwa stworzył dopiero traktat melneński zawarty w 1422 r., w którym dokonano ostatecznego podziału pojaćwieskich puszcz i wytyczono granice. W wyniku ustaleń traktatu teren obecnej Suwalszczyzny znalazł się w granicach Wielkiego Księstwa Litewskiego. -
Księstwo Warszawskie i Królestwo Polskie
Przez cały okres istnienia Rzeczypospolitej Obojga Narodów Suwalszczyzna należała do Wielkiego Księstwa Litewskiego, a administracyjnie do województwa trockiego. Po rozbiorach Suwalszczyznę na lat dwanaście zajęły Prusy. Późniejsza stolica województwa stała się wtedy siedzibą Landrata powiatu wigierskiego. Kolejny etap dziejów był dla tych ziem szczęśliwym zbiegiem historycznych okoliczności. Suwalszczyzna weszła bowiem w skład Księstwa Warszawskiego a następnie Królestwa Polskiego i przy Rzeczypospolitej pozostała. -
I Wojna Światowa
Podczas I wojny światowej, w latach 1915-1915 przez ziemie suwalskie przetoczyły się ciężkie walki rosyjsko - niemieckie, w efekcie klasztor kamedułów w Wigrach i cały kompleks klasztorny legł w gruzach. -
II Wojna Światowa
Z chwilą wybuchu II wojny światowej wojsko polskie wycofało się z Suwalszczyzny bez walki i przeszło na linię obroną Narwi. Armia Czerwona wkroczyła do Suwałk 21 września 1939 roku i w ciągu czterech dni zajęła całą Suwalszczyznę. -
Legendy
Legenda o Żaltisie, Legenda o Wingrynie, O siei i braciszku Barnabie - klasztornym kucharczyku, Jak powstała Przerośl?. Klechda o czarnym wilku